Home
-
FAQ
-
Szukaj
-
Użytkownicy
-
Grupy -
Galerie
-
Rejestracja
-
Profil
-
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
-
Zaloguj
Forum Drama Fallen Eden Strona Główna
->
Zasady
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Wprowadzenie
----------------
Wstąp do nas!
Uniwersum - Kraków wśród skrzydeł
Zasady
Encyklika Pytań
----------------
FAQ
Postacie Graczy
----------------
Niebianie
Głębianie
Odchłanni
Kraków
----------------
Ważne Miejsca
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
aaa4
Wysłany: Śro 10:37, 30 Sie 2017
Temat postu: tekst 69
Codziennie mialam dzwonic do poradni i dzwonilam. Mialam przeciez nadzieje, ze wysla mnie gdzies od razu na leczenie. No a potem ta genialna wiadomosc. Wypuscili Detlefa. Mama przyprowadzila go do mnie zaraz na najblizsze widzenie w niedziele.
Wiadomo: wielka radosc, usciski, buzi, pelna rozkosz. Chcielismy byc chociaz chwile sami i wyszlismy do parku przy szpitalu. Mielismy wrazenie, ze w ogole nie bylo tej rozlaki. Ledwiesmy wyszli, a juz siedzielismy w metrze, kierunek "rynek". Zagral tez przypadek. Od razu trafilismy na znajomka, Wilhelm sie nazywal, ktoremu sie ulozylo jak rzadko. Mieszkal z jednym pedalem, bardzo znanym lekarzem i jednoczesnie pisarzem. Ten lekarz nie dosc, ze dawal Wilhelmowi kupe szmalu, to jeszcze posylal go do prywatnego gimnazjum.
No wiec Wilhelm od razu odkopsnal nam
sauna wuklaniczna
dzialke. Punktualnie na kolacje bylam w szpitalu. Nastepnego dnia po poludniu znowu przyszedl Detlef. Tym razem mielismy duze klopoty ze skolowaniem hery, tak, ze wrocilam do szpitala dopiero o wpol do jedenastej wieczorem. Tymczasem probowal sie ze mna spotkac ojciec, bo nastepnego dnia znowu mial leciec do tej swojej Tajlandii.
Przy odwiedzinach mama znowu miala w oczach rozpacz. Czulam sie jak ostatnie bydle. W dodatku przyszedl moj facet z poradni i powiedzial w rozmowie, ze chyba nie ma sensu cokolwiek ze mna robic. Przysieglam sobie i im wszystkim, ze naprawde powaznie mi zalezy, zeby przestac. Detlef tez sie rozplakal i powiedzial, ze to wszystko jego wina. Od razu zglosil sie do poradni Jak przyszedl potem w niedziele, to juz wiedzial, ze od poniedzialku idzie na leczenie.
Powiedzialam: - Sluchaj, genialnie, ze udalo ci sie to jakos pchnac. Teraz wszystko bedzie naprawde okay. Mnie tez skieruja gdzies na leczenie. Na pewno, zobaczysz. Nigdy nie wrocimy w ten syf.
Poszlismy do parku i powiedzialam: - Chodz, skoczymy na dworzec Zoo. Musze tam sobie kupic jeden taki dreszczowiec. Dwa pierwsze zeszyty juz czytalam, a trzeciego mama nigdzie nie moze dostac.
Detlef na to: - Dobra, dobra, dlaczego akurat na dworzec, jakbys nie mogla gdzie indziej? Powiedz od
manicure ursynów
razu, ze chcesz zacpac.
Cholernie mnie wpieprzylo, ze nagle udaje takiego wazniaka, ktory jak odwyk to na calego. Bo autentycznie nie myslalam o cpaniu. Rzeczywiscie chcialam sobie kupic trzeci zeszyt tego dreszczowca. Powiedzialam: - Cos ty, chory na pluca? Ja i cpanie. Nie chcesz, to nie jedz.
Detlef oczywiscie pojechal. W kolejce jak zwykle ten sam numer. Od razu
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
Appalachia Theme © 2002
Droshi's Island
Regulamin